Rozwój dziecka przebiega gwałtownymi skokami. Obserwowanie zdolności przystosowawczych dziecka do nowych warunków życia jest fascynującym zjawiskiem. Dziecko przyjmuje bodziec, który pasuje do konkretnego schematu i magazynuje go w swej pamięci jako doświadczenie. Nauka dziecka polega na tym, że może zmienić swe zachowanie na podstawie przeżytych doświadczeń. Dojrzewanie oznacza rozwój, który dokonuje się bez względu na zewnętrzne wpływy. Oba te procesy mają wiele wspólnego z umiejętnością postrzegania świata przez dziecko. Dzięki dojrzewaniu i nauce już po mniej więcej pierwszych trzech miesiącach pojawiają się pierwsze świadome ruchy. Pełne miłości wspieranie i czułość rodziców pomagają małemu człowiekowi w optymalnym rozwoju jego potencjału życiowego. I dlatego zawsze dziecko i jego potrzeby powinny być na pierwszym planie. Zbyt duża ilość bodźców nadmiernie przeciąża dziecko i w najgorszym przypadku może doprowadzić do zaburzeń rozwojowych. Pokazuj dziecku rzeczy nowe i ciekawe, tak długo jak budzą one jego zainteresowanie. Czasami nastrój dziecka zmienia się z sekundy na sekundę. Zaczyna bujać w obłokach i „wycofuje się", aby mieć chwilę spokoju. Może też zacząć płakać i wtedy musisz się zatroszczyć, aby mogło uniknąć nadmiaru wrażeń. Dzięki opiece nad dzieckiem wspierasz jego inteligencję, mowę i motorykę, które nie rozwijają się liniowo, ale skokowo. Czasem dziecko jest w stanie przeskoczyć pewne etapy, ominąć je lub przybrać wolniejsze tempo. Nigdy nie powinnaś występować wbrew indywidualności twego dziecka i nie żądać od niego rzeczy, którym nie może sprostać.
